W tym przykładzie obliczeniowym obliczane są wartości nośności sił tnących na belkach zgodnie z EN 1998-1, 5.4.2.2 i 5.5.2.1 oraz nośność słupów przy zginaniu zgodnie z 5.2.3.3(2 ). System składa się z dwuprzęsłowej belki żelbetowej o rozpiętości 5,50 m. Belka jest częścią układu ramowego. Otrzymane wyniki są porównywane z wynikami w [1].
W pierwszym piętrze budynku zaprojektowano słup wewnętrzny. Słup jest monolityczny, połączony z belką górną i dolną. Uproszczona metoda A obliczeń odporności ogniowej dla słupów zgodnie z EC2-1-2 została potwierdzona, a wyniki porównane z [1].
Model oparty jest na przykładzie 4 z [1]: Płyta podparta punktowo. Siły wewnętrzne i wymagane zbrojenie podłużne można znaleźć w przykładzie weryfikacji 1022. W tym przykładzie przebijanie jest rozpatrywane w osi B/2.
W bieżącym przykładzie walidacji badamy wartość parcia wiatru dla obu ogólnych projektów konstrukcyjnych (Cp,10 ) i okładzin lub elewacji (Cp,1 ) budynków na planie prostokąta zgodnie z EN 1991-1-4 [1]. Istnieją przypadki trójwymiarowe, o których więcej wyjaśnimy w następnej części.